Refleksja powołaniowa

Małgorzata ocds

Wiele osób pisze i prosi o radę nt powołania (oj cóż ja taka biedna istota mogę na to powiedzieć, tu potrzeba teologa)...ostatnio tak sobie 18letnia dziewczyna imieniem A. Właściwie nie wiem co jej odpowiedzieć...na pytanie skąd się bierze powołanie, jak to jest... Sama się nad tym kiedyś zastanawiałam dość długo... Urzeka mnie "Mała Tereska" .... niby w wieku, w którym przekroczyła próg klauzury, nie powinno się myśleć o takich rzeczach; niektórzy nawet sądzą, że jeśli już to przecież i tak za wcześnie, aby podjąć tę właściwą decyzję...choć z drugiej strony...jeśli Mistrz woła to idźmy...sama się zastanawiałam nad swoim powołaniem, choć kiedyś pewien kapłan powiedział: "Ty mi dajesz siłę, ilekroć jest źle, myślę, że nie sprostam temu co "karze" mi Pan, przypominam sobie Ciebie i Twój krzyż, który nosisz przez życie", kiedyś sama chciałam uczynić pewną rzecz, ale ilekroć od tego uciekałam tylekroć to przychodziło jeszcze bardziej; jeszcze bardziej natarczywie...duch uspokoił się, kiedy złożyłam wszystko w ręce Pani Karmelu....i choć czasem trudno wytrwać żyjąc w świecie, ale...no właśnie, cóż powiedzieć...JESTEM SZCZĘŚLIWA! A co Wy myślicie na temat powołania w duchu Karmelu...?