...::: Zadumciowe wierszowanie :::...

Zaduma

„ Wieczny Przyjaciel ”

Nadszedł ten czas, jakże nielubiany przez ludzi..
To czas kolejnego niechcianego rozstania…
Serce płacze, dusza cierpi, łka..
Gwiazdy, słońce, drzewa, kwiaty, wszystko w koło mówi do widzenia..
….i ja również mówię do widzenia…
Płynął łzy, cisza i smutek gra..

Przyjaciele przychodzą i odchodzą…
Jesteśmy z kimś, na kimś polegamy, ufamy, to znowu sami zostajemy..
Przychodzą i odchodzą… każdy zapada w pamięć….
Odchodzą.. a człowiek już nigdy nie jest taki jak przedtem..

Tyś tylko jest mym przyjacielem na wieki..
Boże mój.
TY nigdy nie odchodzisz..
Nie zostawiasz, nie mówisz żegnaj, do widzenia…
Jesteś po życia kres..
Jesteś przyjacielem po wieczny czas..

===========================================

„ Sen „

Pogasły już wszystkie światła
To noc w swych ramionach schowała dzień....
Księżyc zastąpił słońce

Do poduszki tuli się już, zmęczona, obolała głowa
Milknie wszystko w koło..
Swój koncert rozpoczyna cisza
To w poduszce dobiega konca droga srebrzystych łez
To w niej skrywają się i odnajdują zwilżone oczy…
Serce zaś ku górze się wznosi, ku niebu spogląda..

Po czasie smutna, zraniona dusza udaje się w spokojną lekką podróż
Śni i marzy o chwili wytchnienia
Pragnie chodż na chwile gdzieś zniknąć, znaleźć spokój i odpoczynek od dnia codziennego
…. I tak zasypiają w tulone w poduszkę załzawione oczy
zasypia obolała dusza…
usypia zmęczone ciało

Tak zapadam w sen..
Zasypiam ściskając w dłoni niewielki, różańcowy krzyżyk …
.. i tak z drewnianym krzyżykiem w dłoni, przytulonym do serca, udaję się do krainy wytchnienia…
Krainy Marzeń

Basia · Wysłany: Pon 21:47, 20 Mar 2006 Temat postu:

Wiersze te wyrażaja duzo smutku. Mam nadzieje, ze to tylko odrobinka twojego życia wyrażona w poezji, ze masz tez wiersze napełnione radością i miłoscia:)

Mskrzat · Wysłany: Wto 11:20, 21 Mar 2006 Temat postu:

No tak .Wiersze wyrażaja nasz wnętrze i emocje.Hmmm mysle ,że nasze życie jest tez barwne jak tęcza.Było to w życiu Jezusa i naszym też jest potrzeba zauważenie tej barwy.

Zaduma

„ …..”

W słońca blasku, śladami na piasku, podążam przed siebie…
Dookoła rozbrzmiewa przyrody koncert…
Wiatr delikatnie przesypuje drobniutkie ziarenka piasku,
Fale ze zdecydowaniem zmierzają w stronę lądu, by delikatnie rozbić się o jego brzeg.

Podążam brzegiem pośród szumu morza, wiatru śpiewu…
Idę, i idę, nie wiem dokąd..
Dokąd prowadzi mnie ma droga, tego nie wiem…
Krocze ze wzrokiem utkwionym w niebo,
Myśli lekkie jak piórko szybują w przestworzach, serce i usta cicho szepczą ku górze:

Jak długo jeszcze przyjdzie mi pływać po niespokojnych wodach, morzach zwątpienia i niewiedzy, oceanach leku, rzekach łez i bólu..?
Jak długo łodzią ma będą „ bawić” się wiatry i burze ?
Gdzie przystań ma ?, port mój ?
Gdzie kraina szczęścia ma ?
Która przystań wybrać ?

Znów tysiące pytań - ani jednej odpowiedzi…

Zaduma

„ ……..”

Ciemna noc, głucha noc - noc nadchodzi…
Gdy ciszy nutki rozbrzmiewają, gdy spać nie mogę…
Myśli me, serce me wzlatuje ku błękicie nieba, ucieka do Boga naszego..

Pływają na chmurkach, w chmurkach, z Bogiem rozmawiają
i o Nim rozmyślają.. – w błękicie nieba i słońca blasku…

Tam bowiem, wysoko nad głowami naszymi jest najpiękniejsze z miejsc.
Tam nie noc lecz dzień panuje…
Tam nie ciemność lecz jasność – to Bożej dobroci i miłości blask bijący

Tak co nocy do Boga wznosi się dusz ma, by coraz bliżej być..
Wznosi się, by myślami i sercem wędrować przy Nim…
Tak by zapaść w lekki, spokojny sen…
By to w cieniu Jego ramion usnąć z dziecka ufnością…
Usnąć i o niebie móc śnić

Zaduma

"Tak jak.."

Tak jak, dzień w noc się zamienia, tak i zmieniam się ja.
Tak jak, słońce skrywa się za choryzontem, tak przemija uśmiech z twarzy mej.
Tak jak, na niebo wstępuje gwiazd tysiące, tak wilgotnieją kąciki mych oczu.
Tak jak, wycisza się świat w nocnym blasku księżyca, tak cicho płynął łzy po opolikach, srebrzą się w blasku rozjaśnionego nocnego nieba.

Dzień to, radość, uśmiech..
Noc to, ból, smutek i łzy.
Dzień to walka z chęcią ucieczki od i przed ludźmi..
Noc skrycie się zdala od tłumów...
ucieczka od ludzi

Zaduma

m prowadząc kiedys świetlice dla dzieci musialam wymyslec jakis wierszyk, opowiadanie, tak by było mądre, dla dzięci, by mogły cos narysowac, by miał jakies przesłanie i i itp takie były jego wytyczna jakie mi postawiono Kwadratowy

nio i wpadł mi do głowy przykład naszego "lasku" ktory to przyczynil sie do powstania o tego wierszyku:

W zielonym lasku opodal małej górki, mieszka sobie mały leśny ludek.
Wesoły rozesmiany skrzatuś.
Dobrze zna swój lasek i mieszkańców Jego.
Gdy sie krzywda dzieje, gdy ktoś cierpi, smuci sie, potrzebuje, wnet z pomocą spieszy skrzatek.
Niewielki, dzielny lesny ludek nigdy nie próżnuje.
Co dzień od rana cięzko pracuje
Karmi ptaszki, i króliczki, wszystkie swoje małe zwierzaczki.
Sprzata lasek swój
Jesli zdarzy się Ci, zawitać do leśnego gaju..
bądź miły dla je wszystkich jego mieszakńców
Jeśli zdarzy się CI, pośód drzew zagubic sie..
gdzy nie wiesz dokąd pójść
Nie bój sie..
On pomże CI odnaleźć się pośród TYsiąca dróg
w zamian nie żada niczego.
Jak każdy kochanym pragnie byc ..

Heart

Zaduma

"....."

Zapytał się ktoś.. jak się czujesz co słychac?
Otóż dziś czuje sie jak zagubiona owieczka,samotnie stojąca na pastwisku
Czekająca i szukająca swego pastuszka.

Zagubiona pośród tarw wysokich i burz życiowych
Zagubiona pośród duszy śpiewu, serca uczuc.
Zagubiona między górami zwątpienia stoi czeka...
Znadzieja wypatrując właściwej ścieżki.

Zaduma

„…..”
Zasłuchana w deszczu kroplach
Zamyślona, zapatrzona daleko przed siebie
Szukam Ciebie...
Spoglądając w wieczorne niebo
pośród gwiazd tysiąca, szukam Ciebie..
W słońca promieniach poszukuje Twojego uśmiechu.
W delikatnych powiewach wiatru, szukam dłoni Twej.
W szumie liści, ptaków śpiewie, szukam głosu Twego.
W ciszy dnia i nocy, poszukuje Ciebie..
W sobie, we własnym sercu - we wnętrzu swoim, szukam nieustannie Ciebie.
W koło rozglądam się, lecz Ciebie dostrzec nie potrafię..
Nie potrafię usłyszeć Twoich słów..
Nie umiem odczuć Twej obecności..
04.11.2006

Heart

„….”

W moim sercu mieszka ból,
W moim wnętrzu żałoba wciąż ma swój dom.
Proszę zrozumcie mnie, że bawić nie chcę się.
W oczach tęsknota trwa
Smutny, zamyślony wzrok mój, utkwiony gdzieś daleko
Więc zrozumcie mnie, że nie mam sił by dla innych wsparciem być.
Myśli, pytań sto
Żalu, gniewu i bezradności we mnie stos.
Zmęczone ciało i dusza ma.
Dlatego proszę
Zrozumcie mnie, że samotność to mój schron,
Że cisza wytchnieniem moim jest.
14.11.2006

Zaduma

„…..”
Dzień dzisiejszy, to jeden z tych kiedy nie mam już sił.
Teraz tylko Ty liczysz się…
Tylko gdzie jesteś ?

Księżyc już śpi i gwiazdy też,
Proszę zbudź je by pocieszyć mogły mnie,
By znaleźć Ciebie pomogły mi.

Dziś do gwiazd wiadomość –pytanie śle: Gdzie cię szukać mam?
Chciałabym odnaleźć Cię
Bez Ciebie nie chce żyć,
Chcę wierzyć znów.

Wiarą, nadzieją i miłością pragnę żyć.
21.12.2006

Zaduma

Gdzie jest nasza siła, która pozwala wspinać się ponad szczyty życiowych gór... ?
Gdzie jest, kiedy w nas jej nie ma ?
I jak ją zdobyć ?
Skąd radość i nadzieję czerpać ?
Skąd tyle wiary w sobie mieć, by na nogach twardo stać
i odważnie pod prąd iść ?

Zaduma

Topnieją serca, lodowców lody.
Zanikają bariery własnych uprzedzeń i dysnatnsu.
Niknie lęk, rodzi się zaufanie.
Goją się rany, przybywa odwagi
Ustają chłody, budzą się uczucia.
Człowiek człowiekiem się staje.

Pragnie z kimś drugim dzielić swe życie.

Mskrzat

Ładne wiersze Dumciu

Zaduma

takie wymęczone Smile

Dziękuje