Ocalona, aby przebaczyć

Zaduma

"Ocalona, aby przebaczać" stanowi kontynuację historii zawartej w książce tej samej autorki Immaculée Ilibagiza pt." Ocalona, aby mówić", której w cudowny sposób udaje się przetrwać czas ludobójstwa w jej ojczyźnie - Ruandzie. Jak pisze sama autorka, jej zamiarem zarówno w pierwszej książce jak i w tej nie jest "opisywanie historii Ruandy, ani historii ruandyjskiego ludobójstwa" Pragnie opisać swoją własną historię, która wprawdzie ściśle łączy się z masakrą ludności, jednakże skupia się nad tym jak dzięki wierze odnalazła, po tym wszystkim życie, którym warto żyć i jak odkryła uzdrawiającą moc przebaczenia.

W książce pt.: „Ocalona, aby przebaczyć” Immaculée zabiera nas ze sobą w niezwykłą podróż. Dzięki jej prostemu, wyrazistemu językowi, widzimy, jak radzi sobie z przeciwnościami i cierpieniem, jak walczy o przetrwanie, jak próbuje odnaleźć sens i cel życia w świecie, przez który przetoczyło się ludobójstwo. Oto historia prostodusznej, wrażliwej, młodej kobiety, która osierocona wędruje przez ponury i nieprzyjazny świat, kierując się niezachwianą wiarą w Bożą opiekę i Boże przewodnictwo. Immaculée, tak jak w jej poprzedniej książce pt.: „Ocalona aby mówić”, pragnie leczyć rany zadane przez wojnę, zachowując przy tym nadzieję, miłość i umiejętność przebaczenia. Z tą samą odwagą i wiarą, które przeprowadziły ją przez mroki ludobójstwa, Immaculée wreszcie może spojrzeć wstecz, przemyśleć swą przeszłość i w pełni zrozumieć, dlaczego Bóg ją ocalił. A uczynił to, aby mogła opowiedzieć swą historię światu.

Historia Immaculée jest świadectwem tego, że z każdego upadku, z każdej tragedji nawet z tak bolesnej i strasznej jak ta, można się podnieść. Podźwignąć do nowego życia. Trzeba tylko chcieć znaleźć w sobie tą siłę.

__________________________

Immaculée Ilibagiza - urodziła się w Ruandzie, tam ukończyła studia inżynieryjne na Uniwersytecie Narodowym. Podczas ludobójstwa w 1994 roku straciła większość rodziny. Cztery lata później wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie podjęła pracę w biurze ONZ w Nowym Jorku, Obecnie wygłasza prelekcje i zajmuje się pisaniem. W 2007 roku założyła fundację Left to Tell (Left to Tell Charitanle Fund), która wspiera sieroty w Ruandzie. Otrzymała tytuł doktora honoris causa na Uniwersytecie Notre Dame oraz na Uniwersytecie Świętego Jana, a w roku 2007 została odznaczona Międzynarodową Nagrodą Mahatmy Gandhiego za działania na rzecz pokoju i pojednania